فرض کنید قطعه کدی در برنامه خود دارید که لازم است آن را در قسمت‌های مختلف تکرار کنید. به جای تکرار آن قطعه از کد، بهتر است آن را به صورت یک تابع تعریف کرده و هر بار فقط تابع را فراخوانی کنیم.

ساختار تابع در زبان PHP به صورت زیر است:

function Name() {
    //Some Code to be Executed;
}

ساختار تابع با کلمه کلیدی function، شروع می‌شود. سپس یک نام برای آن تعریف شده و محدوده کدهای آن به کمک براکت باز و بسته ({ و }) مشخص می‌شود.

در انتخاب نام تابع دقت داشته باشید که:

  • نام شامل حروف انگلیسی، اعداد و کاراکتر زیر خط (underline) باشد.
  • اولین کاراکتر در نام تابع باید حرف انگلیسی یا _ باشد.
  • نام مورد استفاده در سراسر کدهای آن صفحه برای تابع دیگری د نظر گرفته نشده باشد.
  • حروف کوچک یا بزرگ در نام توابع اهمیتی ندارد. (غیر حساس یا Case-Insensitive)

برای تعریف ورودی، از فضای درون پرانتزهای جلوی نام استفاده می‌کنیم.

 نکته:

  بهتر است نامی برای تابع یا آرگومان‌های ورودی انتخاب کنید که علاوه بر خوانا بودن، هدف و کاری که انجام می‌دهند را مشخص کند.

توابع php به همراه پارامتر

در زبان php شما میتوانید برای توابع خود ورودی تعریف کنید که به آنها پارامترهای ورودی گفته میشود . هر پارامتری که برای یک تابع تعریف میشود بعنوان یک متغیر درون یک تابع قابل استفاده است .

در مثال زیر تابعی ایجاد کردیم که دو عدد پارامتر را دریافت میکند و آنها را جمع کرده و سپس نمایش میدهد :

<html>
   
   <head>
      <title>Writing PHP Function with Parameters</title>
   </head>
   
   <body>
   
      <?php
         function addFunction($num1, $num2) {
            $sum = $num1 + $num2;
            echo "Sum of the two numbers is : $sum";
         }
         
         addFunction(10, 20);
      ?>
      
   </body>
</html>

نتیجه ی کدهای بالا :

Sum of the two numbers is : 30

انواع توابع در php

توابع در php  بر اساس ساختار  به دو دسته ی کلی زیر تقسیم بندی می شوند.

  1. توابع بدون آرگومان (پارامتر) : این دسته از توابع ورودی نمی گیرند و فقط با هر بار فراخوانی قطعه کد ثابتی را برای شما اجرا می کند .
  2. توابع با یک یا چندین آرگومان (پارامتر) : این توابع منعطف بوده و خروجی آن وابسته به ورودی و یا ورودی هایی است که به آن فرستاده می شود.

مزایای استفاده از توابع

  • خوانایی یشتر برنامه
  • کاهش حجم کد ها
  • صرفه جویی در مصرف حافظه
  • خطایابی آسان تر
  • جلوگیری از دوباره نویسی کد ها
  • کاهش زمان کدنویسی

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *